Kimya Mühendisliği ile Gereç Bilimi ve Mühendisliği alanlarında İstanbul Teknik Üniversitesinde eğitimini tamamlayan Önses, daha sonra doktora eğitimi için alanının önde gelen üniversitelerinden University of Wisconsin-Madison’dan tam bursa hak kazanarak ABD’ye gitti.
Doktora sonrasında iki yıl kadar materyal bilimi ve mühendisliğinde dünyada birinci 10 üniversite arasında yer alan University of Illinois at Urbana-Champaign’de araştırmacı olarak çalışan Önses, daha sonra TÜBİTAK’ın 2232 Yurda Dönüş Programı kapsamında 2014’te Türkiye’ye dönme kararı aldı.
Anavatana dönünce ERÜ’de çalışmalara devam eden Önses, nanoteknoloji ile gereç bilimi ve mühendisliği alanlarında materyallerin bizatihi düzenlenmesi ile nanoyapılı yüzeylerin üretilmesi ve uygulamaları hususlarında araştırmalarını sürdürdü.
Dönüş kıssası ve TÜBİTAK Teşvik Ödülü’ne layık görülmesi ile ilgili AA muhabirine açıklama yapan ERÜ Mühendislik Fakültesi, Materyal Bilimi ve Mühendisliği Öğretim Üyesi Önses, 2006’de doktora eğitimi için ABD’ye gittiğini anlattı.
Sekiz sene ABD’nin önemli üniversitelerinde vazife aldıktan sonra TÜBİTAK’ın 2232 Yurda Dönüş Programı kapsamında Türkiye’ye döndüğünü belirten Önses, program vesilesiyle ERNAM’da çalışmalarına orta vermeden devam ettiğini aktardı.
“Edindiğimiz eğitim ve tecrübesi ülkemize aktarmak için Türkiye’ye dönüş yaptım.” diyen Önses, memleketine döndüğü için memnun olduğunu lisana getirdi.
TÜBİTAK Teşvik Ödülü’nün 40 yaşın altındaki araştırmacılara bilime yaptığı memleketler arası seviyede katkı sonucu verildiğini anımsatan Önses, “Altı yıldır ERÜ’de kıymetli çalışmalara imza atıyoruz. Bilimsel çalışmalarımız kıymetli mecmualarda yayınlandı. ” dedi.
Önses, bu yıl TÜBİTAK Teşvik Ödülü’ne layık görüldüğüne değinerek yaptıkları çalışma ile ilgili şunları kaydetti:
“Biz çalışmalarımızı yüzeyler üzerinde yapıyoruz. Yüzeyler üzerinde bir nevi mühendislik yapıyoruz. Bunu küçük boyutlarda yapıyoruz, nanoteknolojinin de temeli bu esasen. Gözle göremeyeceğimiz metrenin milyarda biri boyutlarında yapıları yüzeylerde inşa ediyoruz. Bunu farklı alanlarda uygulamaya çalışıyoruz. Bilhassa son devirde çalıştığımız ve TÜBİTAK’tan da proje takviyesi aldığımız bahis, kodlanmış yüzeylerin üretilmesi. Bir nevi şifreleme formülü de diyebiliriz bu çalışmalara. Burada nanomalzemelerin sahip olduğu farklı özellikleri kendi boyutlarına bağlı olarak değişen özelliklerini, gözle görülemeyen özelliklerini kullanarak kodlar yazıyoruz. Gözle görülemeyecek kadar küçük gereçler aygıtlar yardımıyla görünür hale geliyor. Bu kapsamda, tekrarlanamayan, klonlanamayan yüzeyler üzerine çalışıyoruz. Bu da bir nevi parmak izine benziyor. Nasıl ki her insanın kendine ilişkin bir parmak izi var, biz de burada nanomalzemeler ile parmak izine benzeyen kodlar üretmeye çalışıyoruz. Böylelikle hiç kimsenin tekrar etmesi, çalması mümkün olmasın diye.”
Çalışmalar bilgi ve doküman güvenliğinde kullanılacak
Çalışmalarının bilgi ve evrak güvenliği üzere alanları ilgilendirdiğine değinen Önses, şöyle devam etti:
“Özellikle yaşadığımız çağda bilgi çok değerli. Bu biçim kodların uygulamalarda, bilgilerin güvenliğini sağlamada yahut bedelli evrakların kayda kıymet metaların güvenliğinde kullanılabileceğini düşünüyoruz. Sıhhat alanında etken unsuru değiştirilmiş ilaçlar can kayıplarına neden oluyor. Bu tıp uygulamalar için de çalışmaların kullanılabileceğini düşünüyoruz. Bilhassa taklit edilmesi güç olan kodlar oluşturduğumuz vakit eserlerin sahtelerinin kullanımının önüne geçileceğini düşünüyoruz. Laboratuvarda bunların uygulanması için şu an üzerinde çalıştığımız örnekler var. Muhakkak bir etaba getirdikten sonra araştırmalarımızı farklı eserlere uygulamayı planlıyoruz. Bunun dışında geliştirdiğimiz nanoyapılı yüzeyleri farklı alanlara uygulayarak ülkemizin muhtaçlık duyduğu yüksek teknolojiye sahip ve katma pahalı eserlerin üretilmesine katkı sağlamayı hedefliyoruz.”
