Eski vakitlerde insanların hayvanlar hakkında kimi değişik teorileri varken, bunları test etmeyi engelleyecek etik kurallar bulunmuyordu. Örneğin Yaşlı Pliny (Gaius Plinies Secundus – Pliny the elder) kendi hazırladığı Naturalis Historia (Doğal Tarih) ansiklopedisinde, vaktin hayvanlar ve bitkiler hakkında bilinen “doğrularının” birçoklarını toplamıştı. Bu “doğrular” ortasında bütün arı kovanlarının adet kanaması ile temas durumunda ölecekleri ve fillerle gergedanların ölümcül düşmanlar oldukları da bulunuyordu. Bu ortada bahsettiğimiz vaktin, Milattan Sonra 50 yılı civarı olduğunu da belirtmekte fayda var. Lakin bu inanışlar, garip bir biçimde yüz yıllarca sürdü.
Filler ve Gergedanlar Düşman mı?
16. yüzyılın sonlarında Portekiz hükümdarı Dom Manuel I, Yaşlı Pliny’nin filler ve gergedanlar hakkındaki fikrinin katiyetle gerçek olduğun düşünüyordu. Hatta bir gergedanı fillerinden biriyle savaşması için özel olarak besledi. Heyecanla beklenen bu “büyük düşmanların kapışmasında” ne oldu dersiniz? Fil, kolay bir formda ardını döndü ve kaçtı…
Londra Kulesi’nin Garip İnanışları
Hayvanlar hakkındaki en garip inançların bir kısmı da Londra Kulesi’nde (Londra Kalesi – Tower of London) şekillendi. Kral John’un idaresi sırasında İngilizler, bu ünlü hapishane ve azap yerini bir hayvanat bahçesi olarak tekrar düzenlemeye başladılar. Burada, kraliyetin ve çalışanların hayvanlara nasıl davranmaları gerektiği konusundaki bilgisizlikleri epeyce “etkileyiciydi.”
Kutup Ayısına Verilen Yüzme Müsaadesi
1252 yılında Norveç Hükümdarı Haakon tarafından verilen bir armağan olan kutup ayısıyla, Henry III ne yapacağını bilmiyordu. Ayı, çoğunlukla zincirlenmiş ve bir ağızlık takılı olarak kulede tutulsa da, bazen Thames ırmağında yüzmesine müsaade veriliyordu.
Her ne kadar kutup ayısı muhtemelen bir ikram olarak verilmiş olsa da, eski periyotlarda büyük hayvanların rakipleri finansal olarak zora sokmak – hatta iflas ettirmek – için verildikleri de görülüyor. Örneğin 16. ve 19. yüzyıllar ortasında Güneydoğu Asya’da hükümdarlar, sevmedikleri soylulara beyaz fil ikram ediyorlardı. Bu hayvanlar çok fazla bakım istemelerinin yanı sıra çalıştırılamıyorlardı. Hediyeyi alan kişi, hükümdara hakaret olacağından ötürü bu hediyeyi bir diğerine aktaramıyor yahut ikramdan “kurtulamıyordu”. Bu yüzden de istemedikleri ve zorla bakabildikleri bir fil ile ilgilenmek zorunda kalıyorlardı.
Et Yiyen ve Şarap İçen Fil
1623 yılında Kral James I‘e İspanya Hükümdarı tarafından bir fil ikram edildi. Yeniden bu armağanın, o vakitler kraliyet ailesinin bakmakta olduğu hayvanlar düşünüldüğünde muhtemelen bir gerçek yeterlilik örneği olarak verildiği varsayım edilebilir. Lakin kraliyet, fillerle nasıl ilgileneceğini bilmiyordu ve İspanya Hükümdarı tarafından birkaç kolay (ve anlamsız) beslenme ihtiyacı dışında hiçbir talimat verilmemişti.
Bunun sonucunda da otçul olan fil, çeşitli kıymetli biftek kesimleri ve litrelerce kıymetli kırmızı şarapla beslendi. İspanya Hükümdarı James’e kış aylarında filin yalnızca şarap içebildiğini söylemişti ve bu da tartışılmadan gerçek olarak kabul edilmişti. Yüzyıllar boyunca kuledeki fillere şarap verilmeye devam edildi ve yırtıcı tabiatta fillerin kendi şaraplarını nasıl bulduklarını sorgulayan birileri olduysa da, bunu seslendirmediği varsayım edilebilir.
Bakireleri Hisseden Aslanlar
Bilinmeyen bir sebepten ötürü aslanların yakınlardaki bir bayanın bakire olup olmadığını hissedebildiklerini ve huzursuzlandıklarını düşünüyorlardı. Derin bir biçimde dindar ve neredeyse bayan düşmanı olduğu söylenebilecek bu eski toplumda da bunun pek güzel bir durum olmadığı kesin, bilhassa de aslanların çabucak her vakit köpek havlamaları ile huzursuz oldukları düşünülürse.
Metal Yiyen Devekuşları
Yeniden bir sebepten dolayı, devekuşlarının metal yiyebildikleri düşünülüyordu. Bu hayvanların epey sağlam olduklarını ve yakın akrabaları olan emuların Avusturalya ordusuna karşı çabalardan galip çıkabildiklerini biliyoruz lakin bu canlıların Terminatör düzeyinde olmadıkları da kesin. Kuledeki fillere biftek verilirken, devekuşları ise çivi ile besleniyordu. Neyse ki (ve ne yazık ki), kestirim edebileceğiniz üzere bu beslenme alışkanlığı ile uzun bir müddet çaba etmek zorunda kalmadılar.
