Doğal hayatta canlılar, kendilerini savunabilmek için birçok savunma mekanizması geliştiriyor ve bunlardan kimileri epeyce enteresan ve yaratıcı olarak bedellendiriliyor. Lakin, bir adedinin tüyler ürpertici olduğu kesin. Suikastçı böcek olarak bilinen Acanthaspis petax, kurbanlarının cesetlerini bir kamuflaj aracı olarak kullanıyor.
Suikastçı böcek, ismini ölümcül avlanma tekniğinden alıyor. Uzun hortumunu avını, (genellikle karıncalar) delmek için kullanıyor, felç edici bir zehir ve dokuyu çözen enzimlerle bağlanmış tükürüğü enjekte ediyor. Daha sonra suikastçı böcek, kurbanının içinde ne varsa emiyor ve dışarıda boş bir kabuk kalana kadar içini temizliyor. Bununla da kalmıyor, öldürdüğü kurbanların cesetlerini sırtına yapıştırarak yoluna devam ediyor. Bu türlü böyle üst üste ekleyerek 20 kadar meyyit karıncayı sırtına bağlıyor ve ortaya olağandan çok daha büyük, yürüyen bir böcek çıkıyor.
2007 yılında yapılan bir araştırmada, suikastçı böceğin karıncaları, beden halini gizlemek için kullandığı tespit edildi. Doğal düşmanları sıçrayan örümceklerin onları tanıyamaması için bir çeşit kamuflaj yapıyorlar. Sıçrayan örümcekler, avlanmak için kusursuz görüşlerine güveniyor. Araştırmada, sıçrayan örümceklere “kamuflajlı” ve “kamuflajsız” suikastçı böcekler sunuldu ve üstünde ceset olmayanlara 10 kat daha fazla saldırdıkları görüldü. Buna ek olarak kamuflaj için yalnızca karıncaların kullanılması ve öbür böceklerin tercih edilmemesinin nedeninin, sıçrayan örümceklerin karıncaların karşı saldırısından korkması olduğu düşünülüyor.
