Neden gözlerimiz kapalı öpüşürüz?
Bu kritik sorunun bir karşılığı var.
Kaynak: http://www.iflscience.com/brain/really-w…
Klişe şahsî gelişimci satırlarında sık sık rastlarız: “Sizinle öpüşürken gözünü açık tutan birinden çabucak uzaklaşın”
Pekala bu kadar değerli mi? Geçtiğimiz günlerde yayınlanan bir psikoloji çalışması konuya açıklık getirmiş üzere görünüyor.
Buna nazaran doku duyumuz, vakit algımızla hakikat orantılı olarak çalışıyor.
Yani?
Şayet beynimize çok fazla enformasyon nüfus ediyorsa, (bir şeyleri görmek, duymak, tatmak gibi) bunları işlemesi de o kadar yüksek efor gerektiriyor.
Rastgele bir duyu pürüzü olan insanların öbür duyularının daha kuvvetli hale geldiğini hatırlayın. Birebir mantık.
Yani gözlerimizi kapattığımız vakit, beynimize nüfuz eden görsel akışı kesmiş oluyoruz.
Böylece dokunma hissiyatımız artıyor ve öpüşmeler daha ağır ve tutkulu hale geliyor.
Alışılmış, bunu biz bu türlü kabul ettik. Çünkü mevzubahis bilimsel çalışmanın öpüşmeyle direkt bir ilgisi yok.
Fakat bu çalışmanın ayrıntılarına vakıf olduğumuz vakit, tam manasıyla beynimizin içinde neler olup bittiğini anlıyor ve buna misal manalar yorabiliyoruz.
Pekala deney nasıl yapıldı ve sonuçları ne oldu?
Iştirakçiler, muhakkak görsel testlere sokuldu. Bir yandan görsel bir kadro bulmacalar çözüyorlar, başka yandan ise ellerine ufak titreşimler veriliyordu.
Araştırmacılar, görsel testlerin zorluk düzeyi arttıkça, iştirakçilerin titreşimi daha az hissettiğini, titreşimlerin şiddetine karşı hissiz kaldığını gözlemledi.
Kıssadan pay…
IFL Science da buradan hareketle, öpüşürken gözleri kapatmanın aksiyona tam manasıyla odaklanmaya yardımcı olabildiği ve tahminen de bu yüzden bu kadim geleneğin oluştuğu sonucuna varmış.
