İspanya’nın kuzeyinde yer alan Burgos kentindeki Sima de los Huesos ismini taşıyan mağarada araştırma yapan grupların bulduğu kemikler, atalarımızın yüz binlerce yıl evvelki soğuk kışlarla uğraş etmek için kış uykusuna yatmış olabileceğini gösteriyor.
Büyük insansı maymunlar yahut insangiller olarak da tanımlanan hominidlere dair yapılan hafriyatlarda kemiklerde bulunan lezyonlar ve tahribatların, kış uykusuna yatan hayvanlarla emsal olduğu aktarıldı.
Guardian gazetesinin haberine nazaran bilim insanlarının ulaştığı sonuçlar, atalarımızın sert kışlarla metabolizmalarını yavaşlatarak ve aylar boyunca uyuyarak uğraş ettiğini gösteriyor.
Araştırmacılar büyük bir mezar olduğuna inanılan mağarada binlerce diş ve kemik modülü bulmuştu.
Uzun vakittir bu alanda hafriyat yapan araştırmacılara nazaran kemikler buraya bilerek atılmış olabilir.
‘Kulağa bilimkurgu üzere geliyor’
400 bin yaşında olan fosiller çok büyük ihtimalle Neandertallere ya da onların da atalarına ilişkin.
Dünyanın en kıymetli paleontoloji hazinelerinden biri olan mağarada insanların Avrupa’da nasıl evrimleştiğine dair kritik kıymette bilgiler edinildi.
Akademik bir mecmua olan L’Anthropologie’de yayımlanan, araştırmacılar Juan-Luis Arsuaga ve Antonis Bartsiokas imzalı makalede, fosillerde mevsimler boyunca değişimlerin gözlemlediği, bunun da kemik gelişimine her yıl birkaç ay boyunca orta verildiğine işaret ettiği belirtildi.
Araştırmada birinci insanların kış uykusuyla yiyeceklerin kısıtlı olduğu hayatta kalmalarını sağlayan metabolik devirlere girdiği kaleme alındı.
Araştırmacılar bunun kulağa bilimkurgu üzere geldiğini; lakin çok sayıda memelide kış uykusunun görülmesinin genetik bir yatkınlığa işaret ettiğini aktardı.
İnsan kemiklerinde bulunan lezyonların boz ayı üzere kış uykusuna yatan memelilerdekine emsal olduğu vurgulandı.
‘Daha çok araştırma yapılmalı’
Araştırmada Avrupa’nın kuzeyinde çok soğuk şartlarda yaşamış olan İnuit halkları ve Samiler’de kış uykusu izlerine rastlanmazken İspanya’da bu izlerin yer alması ise bedendeki yağ oranı ile açıklandı.
Araştırmacılara nazaran yağlı balıklar ve ren geyiği üzere yiyecekler, İnuit halkları ve Samiler için gerekli yağı sağlarken yarım milyon yıl evvel İberya yarım adasındaki Sima’da yaşayan beşerler kâfi yiyecek bulamamış olabilir.
Guardian’a konuşan Northumbria Üniversitesi’nden isimli antropolog Patrick Randolph-Quinney, bunun enteresan bir argüman olduğunu ve kesinlikle incelenmesi gerektiğini belirtti; lakin Sima’daki kemiklerde görülen varyasyonları açıklamak için diğer açıklamaların olduğunun da altını çizdi.
O yüzden Randolph-Quinney’e nazaran sonuçlara atlamadan evvel daha kapsamlı araştırmalar yapılmalı.
Londra Doğal Tarih Müzesi’nden Chris Stringer ise boz ayı üzere büyük memelilerin aslında tam olarak kış uykusuna yatmadığını, zira büyük vücutlarının temel sıcaklığın korunmasını sağlayamadığını vurguladı.
Stringer, boz ayıların uyuşukluk olarak betimlenebilecek torpor ismi verilen derin bir uyku sürecine girdiklerini aktardı.
Stringer’a nazaran torpora girmeleri halinde Sima insanlarının beyinlerinin büyüklüğü, güç talebinin yüksek olmasına, bu da hayatta kalmalarının zorlaşmasına neden olabilir.
Fakat Stringer yeniden de bu fikrin etkileyici olduğunu ve Sima insanlarının genomlarının araştırılmasıyla bu türlü bir genetik değişim olup olmadığının görülebileceğini belirtti.
