Evvelden üst sınıf şirketlerde işe girmek istediğinizde bu işi bulmak ve bu işte çalışmak için büyük bir kente taşınmanız gerekirdi. Lakin COVID-19 ve bu pandeminin dünya çapında tetiklediği uzaktan çalışma zorunlulukları bu durumu değiştirdi. Citrix tarafından yapılan yeni araştırma, lokasyonun meslek başarısı ve fırsatları için kritik değerini daha evvel hiç olmadığı yitirdiğini gösteriyor. Sonuç olarak pek çok çalışan da kentlerde yer alan bölgeleri terk ediyor.
Şirket, pandemi sonucunda büyük kentlerdeki hayat algılarının nasıl değiştiğini görmek için kısa müddet evvel ABD’li 2000 bilgi çalışanıyla bir anket gerçekleştirdi. Araştırmanın çarpıcı bulguları ortasında şu bilgi yer alıyor: Ankete katılan her dört bireyden biri, uzaktan çalışabildiği için kentte ikamet ettiği yeri terk etmiş ya da terk etmeyi planlıyor.
Ankete katılan çalışanların birçok (%37’si), taşınmalarının temel nedeni olarak işlerinin artık %100 uzaktan hale geldiğini ve bu durumun kalıcı olacağını gösteriyor. Çalışanların %25’lik başka bir kısmı, ofise artık sadece haftada bir kez gitmeleri gerektiğini belirtiyor. Fakat tahminen de en kayda bedel bulgu, %22’lik bir kısmın, pandeminin işlerini rastgele bir yerden yapabileceklerini ve tıpkı derecede üretken olup kendilerini işe verebileceklerini kanıtladığını söylemesi.
Citrix Strateji Lider Yardımcısı ve Pazarlama Yöneticisi Tim Minahan şunları söylüyor: “Birçok şirket, görmenin inanmak olduğu fikir yapısına sahip. Çalışanlarını göremezlerse çalıştıklarına inanmıyorlar. Bizim araştırmamız tam aksisini ileri sürüyor. Çalışanların günlerini çamaşır yıkayarak ya da dizi izleyerek geçirdiği üzere yanlış anlamalar olmasına karşın sayılar, uzaktan çalışanların birçoklarının ofiste oldukları vakitlere kıyasla işe daha fazla vakit ayırdığını, daha fazla odaklanabildiğini ve daha üretken olabildiğini gösteriyor. Şirketler, fikir yapılarını adapte ederek ve esnek çalışma modelleri benimseyerek, çalışanlarının tam potansiyelini açığa çıkarıp işlerini öteye taşıyabilirler.”
Tuğlalar yerini tıklamalara bırakıyor
Büyük kentler ve kent hayatı, bariz nedenlerden dolayı tarih boyunca meslek başarısı elde etmenin anahtarı olarak görüldü. Büyük şirketler için iş merkezi misyonu gören kentler, beşerler ve fırsatlarla dolup taşıyor. Fakat, şirketler gayrimenkul stratejilerini yine tasarlarken pek çok ofis şu anda kapalı ve gelecekleri de meçhul olduğu için, durum artık bu türlü değil.
Ankete katılan çalışanların %44’ü, pandemi nedeniyle şirketlerin kentlerdeki ofis alanlarını küçülteceğine inanıyor.
%16’lık bir kısım, tesislerin büsbütün kapatılacağını söylüyor.
Sonuç olarak, ABD’li bilgi çalışanlarının yarısından fazlası (%69’u), meslek başarısı kelam konusu olduğunda ofislere yakın olmanın onlara avantaj sağladığına artık inanmıyor. Sırf %21’lik bir kısım, iş potansiyelleri kelam konusu olduğunda kent içinde bir pozisyonun değerli olduğunu düşünüyor.
COVID-19’un zarurî kıldığı büyük uzaktan çalışma deneyi gerçekleşirken, pek çok şirket üretkenliğin her yerden mümkün olduğunu görmeye başlıyor. Ayrıyeten, çalışanlarına başarılı olmak için muhtaçlık duydukları alanı vererek, iş ve hayat ortasında daha sağlıklı bir istikrar kurmalarına yardımcı olabileceklerini, bunun karşılığında da çalışanlarının iştiraklerini ve performanslarını artırabileceklerini fark etmeye başlıyor.
Pandeminin kentler üzerindeki gerçek, uzun vadeli tesirinin ne olacağı net değil. Fakat net olan bir şey var: Bilgi çalışanlarının birden fazla, işlerine evvelce olduğu üzere dönme konusunda isteksiz. Hatta ankete katılan çalışanların %32’si, her yerden çalışabilecekleri %100 uzaktan bir durum karşılığında maaşlarından kesilmesini kabul etmeye istekli olduklarını belirtti.
Minahan bu bilgilerin ışığında şunları söyledi: “Şirketlerin iş gücü modellerini ve iş gücü stratejilerini tekrar tasarlamaları ve iş gücünün yakın gelecekte içinde çalışacağımız öngörülemeyen iş ortamının gerektireceği kaynakları dinamik bir formda yönetebilmesini sağlayacak esnek modelleri göz önünde bulundurmaları gerekiyor.”
Sonuç ne olursa olsun, kentlerin geleceği şimdi meçhul. Esnek çalışma modelleri ve bu modellerin sunabileceği avantajlar da nihayetinde kent hayatının sunduğu avantajlardan daha büyük olabilir.
