Dünya uzayda yeni bir arkadaş edinmiş üzere görünüyor. Daha doğrusu, eski arkadaşlarından biri ile tekrar buluşuyor. Yeni bir objenin yakında gezegenimizin yörüngesine yerleşeceği düşünülüyor. Uzay seyahatlerinden kalan başka objeler istenmeden de olsa Dünya’nın yörüngesinde başıboş dolaşıyor olsa da, yakın vakitte keşfedilen bu obje muhtemelen 1960’larda bir roket fırlatmasından geri kalan, lakin uzun müddettir kayıp olan bir uzay çöpü olabilir.
2020 SO olarak isimlendirilen obje, Ekim ayında Dünya’nın kütle çekimi tarafından yakalanacak ve 2021 Mayıs ayına kadar Dünya yörüngesinde kalacak. Tony Dunn, Kevin Heider ve amatör astronomlar bu tarihten sonra objenin tekrar uzaya fırlayacağını ve bu mühlet içinde dikkatle izlenmesi gerektiğine dikkat çekiyor.
2020 SO insan yapısı bir obje. NASA’nın Yeryüzüne Yakın Obje Çalışmaları Merkezi yöneticisi Paul Chodas, CNN’e, objenin büyük olasılıkla, NASA’nın 20 Eylül 1966’da fırlatmış olduğu, geri dönüşü olmayan bir Ay vazifesi olarak başlatılan Surveyor 2’nin roketi olduğunu söylüyor. Her ne kadar tam olarak onaylanmamış olsa da, bu teori objenin kendine has yörüngesini açıklıyor üzere görünüyor.
Surveyor 2 vazifesinde Ay’a giden uzay aracı Ay yüzeyine, Copernicus krateri yakınlarına düşmüştü. Surveyor’u Ay’a göndermek için kullanılan Centaur roketi, Ay’ı geçtikten sonra özgün yörüngesine devam etti, akabinde izlenemez hale geldi ve uzayın derinliklerinde kayboldu. Artık, Güneş Sistemi’mizin etrafında birkaç on yıl döndükten sonra, yine Dünya’ya geri dönüyor üzere görünüyor.
2020 SO bir uzay kayası olmadığından, teknik tanıma nazaran bir küçük uydu olmayacak, lakin büyük boyutlu bir uzay çöpü olarak pahalandırılacak. Sonuçta, Dünya’nın yörüngesinde asılı duran insan imali enkaz modülleri olağandışı bir şey değil. Eski uydulardan eski uzay aracının modüllerine kadar, Dünya’nın yörüngesi, uzayda dolaşan bir beysbol topundan daha büyük en az 20.000 kesim uzay çöpüyle dolu. Bununla birlikte, uzmanlar özel uzay şirketlerinin yükselişi ve uzaya fırlatılan objelerin artmasıyla, uzay enkazı giderek artan bir sorun haline geldiğine dikkat çekiyor.
